پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

این روز‌ها اخبار عجیب و غریبی می‌شنویم. گویی که مدیریت عمومی کشور در برخی یا حتی بسیاری از حوزه‌ها دچار نوعی ثقل سامعه یا کم‌سویی در بینایی شده است و هر مدیری در حوزه خود به نحوی فرمان می‌راند که هیچ شخصی با حداقل درایت و فهم عرفی قادر به هضم آن رفتار نیست. نمونه‌اش سیاست ممیزی است که بر حوزه اخبار و کتاب اعمال می‌شود که واقعا در نوع خود بی‌بدیل است و همه این‌ها در خاطره تاریخی مردم باقی خواهد ماند و آیندگان به ما خواهند خندید.

چه با سیاست ممیزی موافقت هنجاری داشته باشیم و چه نداشته باشیم و چه آن را به لحاظ کارکردی ممکن بدانیم یا ندانیم، نمی‌توانیم برخی تالی فاسدهای آن را در پهنه سیاسی و اجتماعی نادیده بگیریم.توفیق سازوکارهای ممیزی در یک جامعه که افکار عمومی در آن خواسته یا ناخواسته موضوعیت دارد، به وضعیت «سازمان ارزشی و هنجاری» آن مشروط است. چرا که یا حاکمیت به لحاظ نظری (قبول مردم‌سالاری) و یا به لحاظ عملی (شرط بودن رضایت اجتماعی در استمرار مثبت حاکمیت) نمی‌تواند قطع نظر از ذهنیت افکار عمومی، چنین سیاستی را اعمال کند و استفاده از سیاست ممیزی علی‌رغم باور افکار عمومی، به فرسایش روابط حاکمیت با جامعه منجر می‌شود و ممیزی با اعتراض و فشار اجتماعی روبرو می‌شود.

نوش آبادی گفت: نظر وزیر فرهنگ و ارشاد در خصوص عدم برگزاری کنسرتها در مشهد به دلیل حفظ حرمت بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) بوده است و در این خصوص اظهارات برخی از مقام های مذهبی دلیل اصلی لغو کنسرتها نیست.